Kilka informacji o bocianach: 

Można przyjąć, że w pierwszej dekadzie kwietnia do gniazd na terenie Polski przylatuje ponad 80% krajowej populacji bociana. Najczęściej pierwszy wraca do gniazda samiec, a kilka dni po nim samica. W wielu krajach Europy Zachodniej ornitolodzy oczekują bocianów z pewnym niepokojem, ponieważ co roku zmniejsza się tam liczba par przystępujących do lęgu.

Polska, w porównaniu z innymi państwami, jest bocianim mocarstwem. Gnieździ się u nas ponad 1/4 ich europejskiej populacji. Taką obfitość bocianów zawdzięczamy naszemu krajobrazowi, w którym ptaki te znajdują wiele miejsc nadających się do założenia gniazd i liczne jeszcze, zasobne w pokarm środowiska.

Bociany każdego roku spędzają ponad trzy miesiące na wędrówce z Europy do Afryki i z powrotem. Wędrują dość wolno w porównaniu do innych gatunków migrujących ptaków. Związane jest to przede wszystkich z ich sposobem lotu, nazywanym szybowcowym. Bociany wykorzystują podczas wędrówki prądy wznoszące powstające nad rozgrzanymi obszarami lądu i krążąc w kominie termicznym wznoszą się nawet na ponad 1 km na ziemią. Później szybują lotem ślizgowym do następnego takiego komina gdzie ponownie nabierają utraconą wysokość. Jest to bardzo ekonomiczny sposób lotu bowiem nie wymaga wysiłku, gdyż wtedy bociany prawie nie machają skrzydłami. Ich szerokie i długie skrzydła świetnie się do tego nadają. Taki sposób latania ma jednak pewne ograniczenia. Kominy termiczne nie powstają nad morzami stąd też bociany muszą omijać Morze Śródziemne i nadkładać drogę lecąc przez Bliski Wschód lub cieśninę Gibraltar. Również w przypadku niekorzystnej pogody bociany przerywają wędrówkę w oczekiwaniu na pojawienie się prądów wznoszących. Za to kiedy warunki są sprzyjające mogą dziennie pokonywać nawet kilkaset kilometrów. Bociany z Polski lecą głównie na zimowiska do Afryki wschodniej i południowej, ale także część populacji stwierdzana jest w Afryce środkowej w okolicy jeziora Czad. Bociany gniazdujące na zachód od Łaby lecą do zachodniej Afryki przelatując nad cieśniną Gibraltarska.

W czasach powszechności internetu i bociany białe są obecne w tym medium. Od kilku lat w Polsce zainstalowane są kamery pokazujące na żywo co się dzieje w bocianich gniazdach. Najwięcej takich kamer zamontowanych jest w Niemczech, a pojedyncze także w Hiszpanii i Danii.

Bociany potrafią kilkumetrowymi susami dogonić mysz polną. Zaskrońce podrzucają dziobem i połykają.
Nie przynoszą do gniazda żywych zwierząt.
Nie robią pustych przebiegów: kiedy latają po materiały, aby udoskonalić gniazdo, zawsze wracają z patyczkiem czy kępką trawy. Nie znoszą śmieci, np. starych poduszek, i utrzymują w domu wzorową czystość.
W upały specjalnie mażą nogi własnymi odchodami, żeby odbijały promienie słoneczne i dzięki temu jest im chłodniej.

Przed odlotem robią kupę do gniazda, która zarasta trawą. Dzięki temu wiosną, po powrocie, widzą, czy nikt w nim nie mieszkał pod ich nieobecność.

Bociany osiągają dorosłość po pięciu latach. Niedojrzałe płciowo bociany nie zawsze wracają do Polski, ale niektóre przez kilka lat przebywają w rejonie basenu morza śródziemnego.

Para uprawia miłość zawsze tylko w gnieździe i gdy młodych nie ma w pobliżu.
Młode, które boją się latać, samiec "przypadkiem" potrąca skrzydłem i zmusza do opuszczenia gniazda. Wcześniej pokazuje im, jak wzbić się w powietrze.